Μέχρι τώρα μπορεί όταν άκουγες “Μεξικό” να σου έρχονταν στο μυαλό οι μεξικάνικες σειρές αλλά η πόλη αυτή έχει πολύ περισσότερα να δώσει! Σημαντική ιστορία,ζεστούς ανθρώπους και όμορφα τοπία είναι μερικά από τα πολλά που θα σου αφήσουν τις καλύτερες αναμνήσεις! Δε θα χρειαστεί πολλά για να μπεις στο κλίμα: περιπλανήσου στους δρόμους της πόλης όπου οι μουσικοί Μαριάτσι παίζουν την παραδοσιακή μεξικάνικη μουσική με τα χαρακτηριστικά πλατύγυρα καπέλα και απόλαυσε τα τάκος σου που μπορείς να τα πάρεις από...παντού! Η τεκίλα είναι το “εθνικό ποτό” και ακολουθεί τον χαρακτήρα της πόλης-δυνατό και πικάντικο! Το καλύτερο διάστημα για να ταξιδέψεις είναι μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου, ενώ αν προτιμήσεις να πας από τον Ιούνιο ως το Σεπτέμβριο, η ομπρέλα θα γίνει προέκταση του χεριού σου! Το κλίμα είναι ήπιο καθώς η θερμοκρασία σπάνια ξεπερνά τους 30 Βαθμούς κατά την διάρκεια της ημέρας, ενώ τη νύχτα σπάνια πέφτει κάτω από 10!
Πλατεία Zocalo
Για αρχή, προτείνουμε την καρδιά του Μεξικού που χτυπά στην πλατεία Zocalo, στο ιστορικό κέντρο της πόλης, και που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς .Είναι μια από τις 3 μεγαλύτερες πλατείες του κόσμου και είναι σαν την δική μας Πλατεία Συντάγματος. Για να έχεις μια εικόνα της ιστορίας του Μεξικού, επισκέψου το Εθνικό Ανάκτορο που βρίσκεται εδώ, στη θέση του παλιού παλατιού του Μοντεζούμα (του τελευταίου αυτοκράτορα των Αζτέκων). Το εσωτερικό του κοσμούν τοιχογραφίες που αναπαριστούν σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της περιοχής αλλά και στιγμές βγαλμένες από την καθημερινότητα του λαού και εντυπωσιάζουν με τα χρώματα τους, δια χειρός του διάσημου καλλιτέχνη Ντιέγκο Ριβέρα. Η εσωτερική αυλή με το συντριβάνι αξίζει πολλές φωτογραφίες. Στην βόρεια πλευρά της πλατείας, στέκεται ο Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός, από τους παλιότερους και μεγαλύτερους Ρωμαιοκαθολικούς ναούς της Αμερικής, του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε στις αρχές του 1500 και ολοκληρώθηκε μετά από περίπου 300 χρόνια. Ο εσωτερικός διάκοσμος είναι πραγματικά εντυπωσιακός με πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, πραγματικά αριστουργήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτες πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο του ήταν κομμάτια από τα ερείπια του Μεγάλου Ναού των Αζτέκων.
Xοτσιμίλκο
Λίγο πιο έξω από το κέντρο, συγκεκριμένα 22 χλμ από το κέντρο του Μεξικού, το Χοτσιμίλκο, που επίσης αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς Unesco, σου δίνει μια ιδέα για το πώς ήταν η κοιλάδα στην οποία χτίστηκε η πόλη του Μεξικού, κατά την εποχή των Αζτέκων. Βγάλε το εισιτήριο σου για να μπεις σε μια βάρκα (“trajinera” όπως τη λένε οι ντόπιοι) και να διασχίσεις το δίκτυο των λιμνών και καναλιών που διακόπτονται από τους τεχνητούς, πλωτούς κήπους, περίπου 200 στον αριθμό! Τέτοια βαρκάδα δε θα ξανακάνεις στην ζωή σου! Συνεχίζοντας με τις φυσικές ομορφιές, έχουμε μια ακόμα πρόταση που ακούει στο όνομα Punta Cana. Tο μάτι σου εδώ θα χορτάσει από ένα συνδυασμό γαλάζιου της θάλασσας και πράσινου της πυκνής βλάστησης που την αγκαλιάζει. Μετά την επίσκεψη σου, θα μπορείς να σημειώσεις στο βιογραφικό σου ότι απόλαυσες ενα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και ότι ανεβαίνοντας ψηλά στα βράχια ένιωσες ότι αγγίζεις τον ουρανό. Δυστυχώς, οι λέξεις δεν μπορούν να αποτυπώσουν την ομορφιά αυτού του τοπίου!
Mουσείο της Φρίντα Κάλο
Μην παραλείψεις να επισκεφθείς το σπίτι-μουσείο μιας καλλιτέχνιδος-θρύλου, της Φρίντα Κάλο, με την ονομασία Casa Azul. Μπαίνοντας στο σπίτι, νιώθεις έντονα την αύρα των δύο ισχυρών προσωπικοτήτων που έζησαν σ’αυτό-της Φρίντα και του συζύγου της, Ντιέγκο Ριβέρα, που έντυσε με τους πίνακες του το εσωτερικό του Εθνικού Μεγάρου.Ο κήπος είναι πραγματικά υπέροχος!
Πάρκο Chapultepec
Ενα ακόμα μοναδικό αξιοθέατο σε περιμένει στο κέντρο του πάρκου Chapultepec, όπου βρίσκεται το ομώνυμο κάστρο και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν εδώ γυρίστηκε η ταινία για την ζωή της αυτοκράτειρας Σίσσυ! Το πάτωμα-σκακιέρα, οι άμαξες και τόσα άλλα αντικείμενα φτιαγμένα από χρυσό, βιτρώ που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής αλλά και ο καλοδιατηρημένος κήπος με τα μυρωδάτα άνθη και αγάλματα σου δίνουν μια γεύση της ζωής ενός βασιλιά! Από το πάνω μέρος του κάστρου, η θέα είναι μοναδική. Σε πολύ κοντινή απόσταση από το Chapultepec, βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο δημοφιλές μουσείο της περιοχής που χρονολογείται από το 1964 και είναι το Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας.
Τεοτιχoυακάν
Βορειοανατολικά της πλατείας βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του ναού αυτού, που υπήρξε πρωτεύουσα των Αζτέκων καθώς σε αυτό το σημείο ο θεός του Ηλιου, Ουιτζιλοπότστλι, έδειξε στο λαό την γη της επαγγελίας. Αντικρίζοντας τα ερείπια του ναού δεν γίνεται να μην σαγηνευτείς από την αύρα της αρχαιότητας! Ο ναός πρωτοχτίστηκε το 1325 και ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές μέχρι να τον καταστρέψουν οριστικά οι Ισπανοί, το 1521. Την γοητεία που ασκεί η αρχαιότητα, συμπληρώνουν οι Πυραμίδες της περιοχής Τεοτιχουακάν, που στα ελληνικά σημαίνει η “πόλη των Θεών” και βρίσκεται περίπου 50 Χλμ βορειοανατολικά του κέντρου. Η μεγαλύτερη είναι η Πυραμίδα του Ήλιου, της οποίας ο γρίφος δεν έχει ακόμη λυθεί από τους αρχαιολόγους, το σίγουρο όμως είναι ότι το μέγεθος της, την καθιστά την τρίτη μεγαλύτερη πυραμίδα του κόσμου. Όπως και οι υπόλοιπες πυραμίδες της περιοχής, είναι αφιερωμένη σε κάποιο Θεό, καθώς όμως, ο ναός που ήταν χτισμένος προς τιμή του στην κορυφή της καταστράφηκε, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την ταυτότητα του. Η πυραμίδα περιβαλλόταν από ασβεστοκονίαμα το οποίο κοσμούσαν πολύχρωμες τοιχογραφίες που, δυστυχώς, ο χρόνος έσβησε. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι απεικόνιζαν ιαγουάρους, φίδια και αστερισμούς.
Μετά την Πυραμίδα του Ηλίου, βρίσκεται η Πυραμίδα της Σελήνης, οι σκάλες της οποίας καταλήγουν σε μια πλαγιά που οδηγεί στη Λεωφόρο των Νεκρών. Στην κορυφή της βρίσκεται μια εξέδρα στην οποία γίνονταν τελετές αφιερωμένες στη Θεά της Δημιουργίας. Πάνω από τις πυραμίδες στέκει αγέρωχο στους αιώνες το όρος Cerro Gordo. Συνεχίζοντας εκεί από όπου ξεκινήσαμε, στο ιστορικό κέντρο της πόλης, θα βρεις το Μέγαρο Καλών Τεχνών, το ομορφότερο κτίριο της πόλης που χρονολογείται από το 1934.
Η κομψότητα του έγκειται στην πρόσοψη τύπου “αρτ νουβώ” και τις υπέροχες μαρμάρινες αναπαραστάσεις, που αγκαλιάζουν οι περίτεχνοι κήποι. Ο φωτισμός, μετά την δύση του ήλιου, θα κάνει το φλας της φωτογραφικής σου να πάρει φωτιά! Μην χάσεις μια παράσταση μπαλέτου Folkloriko, που θα συμπληρώσει το παζλ των αισθήσεων! Ξεχωρίζει για το τεράστιο συντριβάνι στην είσοδο που μοιάζει με τετράγωνη, γιγάντια ομπρέλα από την οποία το νερό στάζει στην τεχνητή λίμνη. Ο χώρος περιβάλλεται από καταπράσινα δέντρα. Το σίγουρο είναι ότι μπαίνοντας θα νιώσεις την δροσιά του χώρου! Κάποια από τα εκθέματα είναι η “Πέτρα του Ηλιου”(χειροποίητο, αυθεντικό έργο των Αζτέκων), γιγάντιες πέτρινες κεφαλές φτιαγμένες από τα χέρια Ολμέκων, τοιχογραφίες,ακόμη και ολόκληρα τμήματα ναών. Συνοψίζοντας, εδώ δεις ευρήματα από όλους τους πολιτισμούς που πέρασαν από το Μεξικό! Οσοι τουρίστες βρέθηκαν εδώ, το συμπεριέλαβαν στη λίστα με τα καλύτερα!
Εμείς προτείνουμε...
Για τη συνέχεια, βάλε στο GPS σου ως προορισμό την περιοχή Coyoacan (μετάφραση: το σπίτι των κογιότ), όπου οι καφετέριες και τα εστιατόρια είναι τόσα πολλά που αποκλείεται να μη βρεις κάποιο που να ταιριάζει με το γούστο σου!
Μια άλλη πλατεία που είναι γνωστή γιατί βάφτηκε στις σελίδες της ιστορίας με μελανά χρώματα είναι η Πλατεία των τριών Πολιτισμών, στη συνοικία Τλατελόλκο. Το 1968, όταν η πόλη του Μεξικού είχε την τιμή να φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, περίπου 15.000 άτομα, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν φοιτητές, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια πορεία με αίτημα την καλύτερη στέγαση, μόρφωση και σίτιση. Το αιφνίδιο αποτέλεσμα ήταν ο στρατός που επέβλεπε την πορεία, να ανοίξει πυρ κατά των φοιτητών, αφού ακούστηκαν πυροβολισμοί που θεωρήθηκαν ότι προήλθαν από τους διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για παραπλανητική κίνηση εκ μέρους της προεδρικής φρουράς, με σκοπό να προκληθεί μακελειό. Πάνω από 300 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και τα σώματα τους , τα “κατάπιε” ο Κόλπος του Μεξικού.