Ένα ταξίδι από τον Mr Travel στην «θαυμάσια πόλη», το Ρίο Ντε Τζανέιρο
Και ο θεός έπλασε το Ρίο ντε Τζανέιρο. Εδώ που τα ανοιχτά χέρια του Χριστού δείχνουν να θέλουν να αγκαλιάσουν όχι μόνο την πόλη αλλά και κάθε επισκέπτη.
Πρωτεύουσα του καρναβαλιού, της σάμπα, της ίδιας της ζωής, μια θαυμάσια πόλη απεριόριστης φήμης. Μια πόλη όμως ταυτόχρονα που η πλειοψηφία των πολιτών ζει στη φτώχεια και στην αβεβαιότητα, τραυματίζοντας ενίοτε την εξωτική ομορφιά της.
Ρίο ντε Τζανέιρο θα πει « ποταμός του Ιανουαρίου». Στην «θαυμάσια πόλη» λοιπόν, όπως αλλιώς παρανομάζεται το Ρίο, θα δεις και θα ζήσεις τα πάντα σε έντονους ρυθμούς.
Το Ριο ντε Τζεναέιρο ή Ρίο Ιανέριο είναι διάσημο για τη θεαματική φύση του και έχει πληθυσμό 7,5 εκατομμύρια κατοίκους. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βραζιλίας μετά από το Σάο Πάολο και ήταν η πρωτεύουσα της χώρας έως το 1960, όταν η Μπραζίλια πήρε τη θέση της.
Οι κάτοικοι της πόλης είναι γνωστοί ως Καριόκας. Παρόλο που η πόλη κατατάσσεται ανάμεσα στις παγκόσμιες μητροπόλεις, μεγάλα τμήματα των ανθρώπων του ζουν στις φαβέλες.
Χαρακτηρίζεται από το κλιματικό τύπο των τροπικών μουσώνων, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι περίοδοι βροχής από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο.
Τα όνειρα και οι ελπίδες των αγοριών στο Ρίο είναι απόλυτα συνυφασμένα με ένα καλύτερο αύριο μέσα από τη μπάλα. Το στρογγυλό τόπι θα δεις να παίζεται από ξυπόλυτα παιδιά στις φαβέλες που στόχος τους είναι να βρεθούν κάποτε στο θρυλικό Μαρακανά. Όλα εδώ κινούνται στο ρυθμό του ποδοσφαίρου.
Xριστός Λυτρωτής
Ο περίφημος Χριστός Λυτρωτής με τα ανοιχτά χέρια, το άγαλμα που δεσπόζει πάνω από το Ρίο βρίσκεται στον λόφο του Κορκοβάντο, τον ψηλότερο της πόλης.
Τοποθετήθηκε εδώ το 1931 και σχεδιάστηκε από τον Βραζιλιάνο μηχανικό Heitor da Silva Costa. Έχει ύψος 32 μέτρων και χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.
Τα αποκαλυπτήρια του έγιναν 12 Οκτωβρίου του 1931 και θεωρείται ένα από τα σύγχρονα θαύματα του κόσμου. Ανεβαίνοντας στο σημείο όπου βρίσκεται έχεις όλο το Ρίο στα πόδια σου.
Δύο τρόποι υπάρχουν για να φτάσεις ως την κορυφή, με το τραμ μέσω της συνοικίας Κόσμι Βέλιου και μετά με τα βανάκια που σε μεταφέρουν μέσα από ένα τροπικό δάσος ως την αρχή των 220 σκαλιών.
Αν έχεις το κουράγιο ακολούθησε τις πεζοπορικές διαδρομές. Το άγαλμα του Χριστού το επισκέπτονται 2 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.
Παραλία Ipanema
Η πιο κοσμοπολίτικη παραλία της πόλης δεν είναι άλλη από την Ιπανέμα. Μέχρι το 1962 η παραλία προορίζονταν μόνο για τους ντόπιους μέχρι που το τραγούδι, « Τhe girl from Ipanema” την έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο.
Το 2008 μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως η πιο σέξι παραλία. Δεν μένει σχεδόν ποτέ άδεια από κόσμο ενώ κάθε πόστο της συγκεντρώνει διαφορετικό κοινό.
Είναι ιδανική για σέρφ καθώς το Χειμώνα τα κύματα φτάνουν τα 3 μέτρα. Ακόμη κι αν δεν έχετε τα απαραίτητα για μια βουτιά, στην παραλία θα βρείτε τα πάντα για να αγοράσετε. Μαγιό, παρεό, πετσέτες και φυσικά σαγιονάρες από πλανόδιους πωλητές. Η ώρα του ηλιοβασιλέματος εδώ είναι απλά μαγική.
Σάμπα
Η νύχτα στο Ρίο είναι το κατάλληλο σκηνικό για να μυηθείς στους ρυθμούς της σάμπα. Και φυσικά δεν χρειάζεται να είναι καρναβάλι. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από οκτώ είδη σάμπα. Κάτι επίσης που δεν θα πρέπει να παραλείψετε είναι να δοκιμάσετε με τη βοήθεια κάποιου την πολεμική τέχνη capoeira, όλο και κάποιον ντόπιο θα δείτε να την εξασκεί σε κάποια γωνιά του δρόμου.
Copa Cabana
Εκτός από την Ιπανέμα φυσικά υπάρχει και η Κόπα Καμπάνα με μήκος 4 χιλιόμετρα και την λεωφόρο Ατλαντικού να κινείται παράλληλα.
Φιλοξενεί 63 ξενοδοχεία και άπειρα γήπεδα για σπορ πάνω στην άμμο. Από εδώ άλλωστε ξεκίνησε το beach soccer και το ποδοβόλεϊ. Αποτελεί επίσης αγαπημένο σημείο για τους "καριόκας" για τζόκινγκ, ποδήλατο αλλά και open air γυμναστήρια. Η ζωή ξεκινά εδώ από τις 6 το πρωί.
Γήπεδο Mαρακανά
Κι επειδή όπως προ είπαμε η Βραζιλία είναι απόλυτα συνυφασμένη με το ποδόσφαιρο, το Στάδιο Μαρακανά αποτελεί και αυτό κομμάτι της ιστορίας της.
Το Μαρακανά ή αλλιώς ο ναός αποτελεί φετίχ για τους φίλους του ποδοσφαίρου. Χτίστηκε το 1948 για να στεγάσει το Μουντιάλ του 1950.
Ο τελικός όμως από γιορτή έδωσε τη θέση του σε δάκρυα. Η Βραζιλία ηττήθηκε από την Ουρουγάη με τους οπαδούς της «Σελεσάο» να αυτοκτονούν και το Μαρακανά να γεμίζει από ανθρώπινα πτώματα.
Στην πορεία αποτέλεσε φυσικά τον χώρο που μεγαλούργησαν διάφοροι αστέρες του ποδοσφαίρου. Το Μαρακανά έχει φιλοξενήσει δυο τελικούς Μουντιάλ και την τελετή των θερινών Ολυμπιακών αγώνων το 2016.
Εμείς προτείνουμε...
Η γειτονιά επίσης της Santa Teresa είναι η πιο μποέμ της πόλης. Χτισμένη στον μοναδικό λόφο του Ρίο που δεν έχει καταληφθεί από φαβέλα.
Ο Καθεδρικός Ναός του Ρίο ντε Τζανέιρο θυμίζει πυραμίδα των Μάγια και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Σεβαστιανό. Έχει ύψος 96 μέτρων και χωράει 5.000 καθιστούς πιστούς και 20.000 όρθιους.
Επόμενος σταθμός οι φαβέλες του Ρίο. 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε αυτές. Οι πρώτες άρχισαν να αναπτύσσονται το 1900. Η μεγαλύτερη όμως από αυτές είναι η Φαβέλα Ροσίνια. Χαρακτηρίζεται από άναρχη δόμηση και φυσικά δικούς της νόμους. Εδώ ζουν 100.000 κάτοικοι.
Σε αυτές τις δομές βρίσκουν έδαφος να δραστηριοποιηθούν και να κρυφτούν εγκληματικά στοιχεία. Για να φτάσετε στα καλύτερα σημεία της φαβέλας θα χρειαστεί να περπατήσετε αρκετά σε απότομα ανηφορικούς δρόμους, μπορείτε όμως να πάρετε τα τοπικά ταξί που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι και δεν είναι άλλα από μηχανάκια που ανεβοκατεβαίνουν με θόρυβο τις απότομες πλαγιές του λόφου.
Εδώ μόνο το 40% των παιδιών πηγαίνει στο σχολείο. Μέσα στη φαβέλα λειτουργούν 6.000 επιχειρήσεις.
Ένα από τα γνωστότερα θεάματα στο Ρίο δεν θα πρέπει να ξεχνάτε πως είναι φυσικά ο εορτασμός του καρναβαλιού. Το γνωστό Σαμποδρόμιο είναι ένας πεζόδρομος όπου πραγματοποιείται η παρέλαση.
Επιπλέον μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το μεγαλύτερο αστικό δάσος του κόσμου, με τρεχούμενα νερά και πυκνή φυσική βλάστηση, το δάσος Τιχούκα.
Μην παραλείψετε να δείτε και το 2ο μέρος από το ταξίδι στο Ρίο ντε Τζανέϊρο: